ده مورد در خصوص وبلاگ نویسی
نوشت ۱:
آنچه اینجا مینوسیم مواردی است که بعد از حدود دو ماه وبلاگ نویسی جدی به ذهنم میرسد. به همین خاطر هم اسمش را گذاشته ام “موارد” و نه چیزهای دیگر. فکر میکنم “نکته” را کسی میگوید که تجربه ای دارد و من صرفا چند موردی که خودم در این روند دو ماهه لحاظشان کردم ذکر میکنم و ادعای دیگری ندارم. امیدوارم به دردبخور باشد.
پیش نوشت ۲:
اگر میخواهید تجربه های نویسنده یکی از موفق ترین وبلاگهای ایرانی را بخوانید سری به پس نوشت بزنید.
پیش نوشت ۳:
این وبلاگ با استفاده از وردپرس، کمتر از یک هفته است که راه افتاده و مطالب موجود در آن هم از وبلاگ قبلی ام که روی blog.ir بود وارد اینجا شده. پیش از آن هم، یک وبلاگ با تعداد پستهای بسیار کم و نیمه فعال در بلاگفا داشتم. و البته ۶، ۷ سال پیش هم برای مدت کوتاهی تلاشی با موضوعاتی متفاوت در بلاگفا داشته ام.
نوشت:
۱- به فکر سلامتی تان باشید.
تعجب نکنید، این جمله اشتباهی اینجا نوشته نشده، شما قرار است اولین مورد مربوط به وبلاگ نویسی را بخوانید. اگر قرار است یک وبلاگ نویس جدی باشید، بهتر است از همین اول به فکر سلامتی تان باشید تا بخاطر دردهای مچ دست و گردن و کمر بعدها ناتوان از نوشتن نشوید.
من همان حدود دو ماه پیش جستجویی کردم در این مورد و سه کار مشخص انجام دادم (میدهم):
اول اینکه لپتاپ را بالاتر قرار دادم و زیرش کتاب گذاشتم. دوم چون کیبرد بالا بود، یک کیبرد وایرلس خریدم تا راحت تر و با رعایت نکات مهم برای سلامتی تایپ کنم.
(کتابهای انتقال حرارت و مکانیک سیالات بالاخره بدرد خورد!)
کیبردی که خریدم مخصوص گیمِرهاست، من که اهلش نیستم ولی این کیبرد و آن رنگ نارنجی را دوستش دارم، شما هم اگر خواستید بخرید چیزی بخرید که وقتی می بینیدش حالتان خوب شود.
کار سومی هم که برای سلامتی موقع نوشتن انجام میدهم، پایبندی به پومودوروهای نیم ساعته و سپس قدم زدن همراه با شنیدن یک آهنگ حدود ۵ دقیقه ای بین آنهاست.
۲- دید و بازدید وبلاگی را فراموش نکنید.
این کار دو فایده اساسی دارد، اول از همه اینکه دوستان خوبی پیدا میکنید. وقتی شما نوشته های یک نفر را میخوانید و او هم همین کار را میکند شما دریچه روحتان را به روی هم باز کرده اید. یک جنس رفاقتی شکل میگیرد که انگار سالها هم کلامی پشتش بوده است.
من وقتی یک شماره ناشناس را روی موبایلم دیدم و صدای یاور مشیرفر را از کیلومترها دورتر شنیدم، نمیدانید چه حس خوبی داشتم.
و اما فایده دیگر این دید و بازدیدها، دیدن کامنت دوستانتان است. ما بهرحال انسانیم و برای ادامه راه نیاز به انگیزه داریم، اگر قرار است هر روز یک مطلب جدید داشته باشید، دیدن کامنتهای خوانندگان، سوختی برای ادامه این مسیر خواهد بود.
۳- با وُرد و ویرایشگر وبلاگتان دوست شوید، تایپ ده انگشتی هم واجب است.
اول از همه تایپ ده انگشتی. اگر میخواهید مدام بنویسید باید از نوشتن لذت ببرید و سرعت خوبی هم در نوشتن داشته باشید. توانایی تایپ ده انگشتی در این راه از ضروریات است.
من مطالبم را اکثرا ابتدا توی وُرد مینویسم، آشنایی شما با میانبرها لذت نوشتن را بیشتر میکند، اینکه لازم نباشد مدام دست به ماوس شوید و تنها با کیبرد کارتان را راه بیندازید خیلی خوب است. با یک جستجوی ساده میتوانید لیستی از این میانبرها را پیدا کنید. تسلط به میانبرهای ویرایشگر وبلاگتان هم طبیعتا به همین اندازه مهم است.
۴- کمال طلبی موقوف.
همین وبلاگ حاضر در لحظه نگارش این مطلب سرشار از لینکهایی است که به دلیل انتقال از وبلاگ قبلی خراب است یا عکسهایی هست که روی آنها آدرس وبلاگ قبلی قرار دارد. خب شروع به کار اینجا را منوط به درست شدن همه آنها بکنم؟ من این کار را نمیکنم. بر حسب مورد و هر وقت که نیاز شد یا حوصله داشتم کم کم مطالب قبلی را هم درست میکنم.
پیشنهاد مشخصم در مورد شروع هم این است که از نوشتن مطالب ساده و ایرادات نگارشی و غیره در اول کار اصلا نگران نباشید. به مرور همه چیز درست میشود. فراموش نکنید کمال طلبی یعنی شروع نکردن که صد برابر از شروع غیرایده آل بدتر است.
۵- بلاگفا را فراموش کنید!
به خاطر بغضی که نسبت به این ارائه دهنده وبلاگ دارم یک مورد را به آن اختصاص میدهم. اگر خواستید از سرویسهای آماده وبلاگ استفاده کنید، پیشنهاد موکد من این است که سراغ بلاگفا نروید.
با آغاز به کار blog.ir و با سرویسهای بسیار بهتری که نسبت به بلاگفا میدهد، موج مهاجرت از بلاگفا آغاز شد. بلاگفا هم برای جلوگیری از این مهاجرت دست به اقدامات محدودکننده زد. این حرکت که حتی اجازه نمیداد در وبلاگهای دوستانم در بلاگفا، آدرس وبلاگم با دامنه blog.ir را بدهم بدجور حالم را بد میکرد.
گذشته از این بغض من نسبت به بلاگفا، سرویسهایی که blog.ir میدهد واقعا بهتر است. البته من سایر ارائه دهندگان را نمیدانم و صرفا با همین دو تا کار کردم.
۶- اگر میتوانید با وردپرس یا جوملا شروع کنید.
اگر در نوشتن جدی هستید به سراغ سرویس دهندگان وبلاگ نروید و هاست و دامنه خودتان را داشته باشید. من خیلی زود تصمیم گرفتم بیایم روی وردپرس. اما باز هم انتقال مورد به مورد مطالب از وبلاگ قبلی به اینجا کار دلپذیری نبود. فکر کنم این توضیح لازم است که ارائه دهندگان وبلاگها دیتابیس وبلاگتان را نمیدهند و حتی اگر مثل من مطالب را منتقل کنید، کامنتهای ارزشمند خوانندگتان را از دست میدهید.
بعلاوه اگر اندکی علاقه هم داشته باشید دست بردن توی کدهای php و css هم لذت خاص خودش را دارد. البته اگر هم نخواستید خودتان وارد مسائل فنی شوید، میتوانید از یک دوست کمک بگیرید، وقت زیادی از دوستتان نخواهد گرفت و شما هم تنها میتوانید همان انتشار پست جدید را یاد بگیرید.
بدین ترتیب خیالتان راحت است که هر وقت خواستید قالب را عوض کنید یا مطالب را به جای دیگری انتقال دهید، دیتابیس کاملتان را در اختیار دارید.
۷- لیستی از ایده ها داشته باشید.
من لیستی از ایده ها در فایلهای وُرد دارم و هر از گاهی که چیزی در آن مورد به ذهنم میرسد، میروم و در فایل مربوطه اضافه اش میکنم. تا اینکه به مرور از بین ایده های موجود یکی را انتخاب و نهایی میکنم. بنظرم این کار باعث میشود نوشته های بهتری داشته باشم. البته مطالبی هم بوده که بدون آن فایلهای وُرد و مستقیم در ویرایشگر وبلاگ نوشته ام.
۸- از شکل استفاده کنید.
استفاده از شکلها باعث میشود متنتان از یکنواختی دربیاید و البته یک جاهایی هم برای رساندن منظورتان میتوانید شکلهایی را خودتان درست کنید. برای این کار هم من فقط از وُرد و paint استفاده میکنم، کارم را راه می اندازند. با همین وُرد شکلهای بسیار زیادی میشود ساخت.
۹- از وبلاگتان جلوتر باشید.
وبلاگ قبلی ام، تقریبا هر روز یک مطلب جدید داشت. با خودم قرار گذاشته بودم که این قانون نانوشته را رعایت کنم. برای رعایت این موضوع من گاهی مطالب تا چهار روز بعدتر را هم نوشته بودم و با استفاده از قابلیت “انتشار در آینده” راس زمان مشخص شده، پست جدید روی وبلاگ قرار داده میشد. استفاده از این خاصیت باعث میشود پیشاپیش به فکر روزهایی که نمیتوانید مطلبی بنویسید باشید.
۱۰- لذت سفر از صفحه ۱۴ گوگل به صفحه اول را از دست ندهید!
لذت بخش است که در گوگل اسمتان را سرچ کنید و رزومه آنلاین شما یعنی همین وبلاگتان نمایش داده شود. اما در روزهایِ نخستِ راه اندازی وبلاگ، گوگل شما را نمی شناسد و به مرور شما با جستجوی اسمتان، وبلاگتان را در صفحات گوگل پیدا میکنید. دیدن این روند حرکت تا رسیدن به صفحه اول ِگوگل هم میتواند یک عامل انگیزاننده دیگر برای شما باشد.
